7 Mart 2010 Pazar

klavyenin kutsal ihaneti bir insanınkine asla eş değer sayılmadı... sayılamazdı... klavye cansızdı kansızdı...

klavyemin olmayışı güzeldi hoştuda... şu blog sevdası yedi bitirdi beni. aslında çok fazla şey yazdım, yazdım ama ajandalarıma yazdım. e şimdi benim gibi nefes alıp vermeye bile üşenen biri nasıl olurda onlardan bazılarını seçer ayıklar buraya ekler... en temizi kaçırılmayan yazma hevesleriyle anında yayınlamak. yoksa bi kaçtı mı o heves bir daha yakalanmıyor... ajandadan bilgisayara, bilgisayardan ajandalara dönüş süreçlerim hep olur. yalnız bu klavye kıtlığında ve yokluğunda anladım ki bu blogger denen mahluğa çok pis bağlanmışım ben... artık bende buraya bir nevi yaşam destek ünitesi demeye karar verdim. insan ne garip döngüler içine giriyor. bundan bir kaç yıl evvel ajandalarımdaki yazılarımı kimseye okutmazken şimdi çığırtkanlar gibi sanal günlük denen şeyde herkesin okumasına izin veriyorum. kim bilir belkide benimde içimde okunulma ve beğenilme hevesi vardı. dışarıya biraz zor vurulan hatta gizli kapaklı yaşanması gerektiğini hissettiğim bir heves. hissediyordum da neden farkına varamadım orasıda ayrı muamma... hayat bazı şeylerin varlığına ya da yokluğuna alıştırıyorda biz varla yok arası gidip gelirken alıştığımız şeylere bile garip bakıyoruz. ama bazı şeylerin alışılması güç oluyor. bir klavyenin ihaneti örneğin... klavye çok pis ihanet eder, klavye yalan söyler, klavye caka satar, sonrada zeytin yağı gibi üste çıkar. canlı kanlı olmasına gerek yok sanırım. biz ihanetleri hep canlı kanlı şeylerin üzerinde mi tatbike çalışacaktık? oysa bir klavyede pekala ihanet edebilirdi... klavyenin canlı kanlısını düşünüyorum da... sanırım bu can, kan ve kutsal ihanet üçlüsü benim canıma, kanıma daha çok koydu...

2 yorum:

!reDanDark! dedi ki...

aHh.. Şu kalem kağıt nasıl bir tutkudur insanoğlunda.. bir başladın mı kendini de buldun mu onlarla, bırakamıyorsun birtürlü..
Ne güzel bağlanmışsın sen de.. Ben uzun zamandır yazamıyorumdum çok üzülüyorum halime darısı benm başıma artık:P

kaldırımçocukları dedi ki...

amin inşallah :D