5 Eylül 2009 Cumartesi

Çanlar Kimin İçin Çalıyor


Çanlar Kimin İçin Çalıyor'u yazın ilk günlerinde okumaya başlamıştım. Gelin görünki bu okuyuş eylüle kadar sarktı. Akıcılığı orta halliydi, edebiyatı bazı noktalarda harikaydı. Savaşın insanlara neler yapacağı, onları ne hale getireceği ve savaşta her şey mübahtır felsefesiyle yapılan iğrençlikler... Hemingway'in gazeteci olarak katıldığı savaşları ve oradaki psikolojiyi insanlara anlatmayı çok istediğini, sonra bu kitabı bu kadar güzel yazdığını anladım. Romanın baş kahramanı Robert Jordan'ın da en büyük istediği yaşadığı günleri bir gün başka insanlara anlatmaktı. Roman hakkında söylenecek çok şey var aslında, kitabı sadece savaş ülkelerinde yaşayan insanları anlamak için okuyabilirsiniz. Çoğumuz onları anlamakta zorlanıyoruz. Karıncayı bile incitemeyen insanların ellerine silahları alıp birilerini katlettiğini gördüğümüz zaman sadece şaşıp kalıyoruz. Oysa onları o hale getiren milyonlarca sebep var. Milyonlarca geçerli sebepleri var. Birileri kıyamı başlatır, diğerleriyse sadece ayak uydurmak zorunda kalır. Vurduğu her insanın ardından ağlasada yapmak zorundadır. Eğer ondan önce tetiği çekmeseydi kim bilir ona ne biçim işkenceler yapacak sonrada en zor yollarla can vermesine neden olacaktı... Direnmeleri gerek, eğer direnmezlerse sonsuza dek kendi topraklarında köle gibi yaşamak zorunda kalacaklar. İsimleri hiçbir kötülüğe karışmasada sadece eşitlik istedikleri için meydanlarda asılacaklar veya kurşuna dizilecekler. Sevgililerine, kız kardeşlerine tecavüz edilecek... Sıcak yaz günlerinde okumakta zorlandım, uzun zaman dilimlerine yaydım ama tüm bunlara rağmen çok beğendim...

4 yorum:

parka dedi ki...

Sevgili arkadaşım sayfamdaki 33 0kul 3003 öğrenci kampanyasının logosunu sayfanıza taşıyarak sizinde desteğinizi rica ediyorum.

Saygılarımla

Ahmet

kaldırımçocukları dedi ki...

seve seve...

UÇURTMA;) dedi ki...

Bu kitap benimde uzun süre elimde süründü, bitirmeyi şeref meselesi haline getirmiştim en sonunda;)
Şimdi de Devlet Ana, sürünüyor elimde:)

kaldırımçocukları dedi ki...

bazı kitaplar sürünüyo ama manen bizi de sürüklüyo peşinden :) sonunu merak ettim ve bitirdim. ama dili de yabana atılır cinsten değildi hani