Şimdi ağlama sırası bende. Hüzünlerim boğazıma düğümlenip beni yutarken, gözyaşlarına boğulma sırası bende, hayata " neden ben?! " deme sırası bende. Şimdi tüm yalnızlıklara lanet okuma sırası bende, tüm savaşlarımı bir kenara bırakıp içimdeki zafer duygusunu öldürüp ızdırap içinde ne kadar zayıf bir insan olduğumu haykırma sırası bende. Tüm ömrümü yalnız geçirmek zorunda kaldığımı fısıldayan bu sese kulak verme sırası bende.
Cehennemden bir çukura düşme sırası, son kader arkadaşımıda kaybetme sırası. Sıradanlık içinde farklılaşma sırası. Bu gün... Asla varolmayacak şeyleri hayal etmeye son noktayı koymak için harika bir zaman dilimi. Ölümü ensemde hissetmenin tam zamanı. Varoluş-yokoluşu keşfetme sırası. Bedenimde hissettiğim tüm bu ızdıraplara kulak veme sırası. Dinlediğim şarkıların beni değilde çok farklı insanları anlattığını artık anlama zamanı.
Ve şimdi tüm varoluşların içinde yok olma sırası bende.Tüm güzelliklerin arsında hıçkırıklara boğularak ciğerlerim nefessiz kalana dek ağlama sırası bende.
Tüm yoksulluklara, çıkmazlara, umutsuzluklara haykıra haykıra " kaybettim işte, kaybetti " deme sırası bende. Tüm mutsuzlukları, tüm hüzünleri, dünyadaki tüm lanetleri omuzlama sırası bende...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder