Haydutlarım Bir Kelebeğin Önünde Diz Çöker

hayat bizi şaşırtmasaydı her defasında. Çok sıradan ve tekdüze olsaydı her şey. İnanın hiçbir değeri kalmazdı gözümüzde.Ama adem evladı asla buna alışamıyor.Yani bu garipliklere. Ya da ne bileyim kime göre, neye göre garip olduğuna. Yani eşşek kadar oldum hala alışamadım bu dünyaya. hoş her şey tek düze olsa gene şikayet edecektim. ama sürekli kafa patlatmak,sürekli muhakeme yapmakta zor gelmeye başlıyor.sitem eden insanlardan nefret ediyorum ve garip bir şekilde herkes bana sitem ediyor. özel hayat kurcuklayan insanlar dört bir yanımızı işgal etmiş. herkes faşist olmuş. herkes herkesi bir şeyleri yanlış yapmakla suçluyor ama işin garip yanı hepimiz hata yapıyorum ama kimseyi beğenmiyoruz. böyle garip bi mahluğuz. hele bugun yaşadıklarım tam bi komediydi ama o başlı başına piyes olur ya da ne bileyim bin sayfalık roman olur. Ama ne komedi! bildiğimiz toplumsal sorunlardan. en büyüklerinden. durumun içindeyken anlamıyor insan ama biraz zaman geçince, olaya dışardan bakınca gülmeye başlıyor ağlanacak haline. işte böyle hem ağlayıp hem gülüyoruz. ama asla düzelmiyor. her şey garip geliyor. sonra her şey sıradanlaşıyor.tarih sürekli tekerrür halinde ve adem evladı kendi içinde de tekerrür halinde. ne bileyim her dönemde cimri insanlar vardı, her dönemde çirkef insanlar vardı. vardı da vardı anasını satayım. İnsansız bir yere gideyim desem ben yalnızlıktan nefret ederim. İnsanlada yapamıyorum. bilmiyorum ki bu gidişatla ben ne bok yerim...